Ludwig van Beethoven componeerde zijn Achtste Symfonie in F majeur opus 93 in 1812 en 1813 te Wenen. In deze symfonie keert hij terug naar de stijl van Mozart. Opvallend ook in het laatste deel is dat de 2 pauken alleen voor de noten F en F gebruikt worden. Dit betekende in die tijd dat het ensemble wel voorzien moest zijn van 3 pauken, aangezien men deze niet tussen de delen door kon verstemmen vanwege de schroefpauken.
Bovenstaande tekst is beschikbaar onder de licentie Creative Commons Attribution-ShareAlike. Materiaal is gebruikt van het Wikipedia artikel "Symfonie nr. 8 (Beethoven)".